Reconstructie van gebroken zielen

Verwacht in “de Firma – Kunstcentrum Gouda”
9 april tot 4 mei 2025

Hoewel Marlinda’s creativiteit zich ook beweegt op het vlak van schilder- en papierkunst, is de liefde voor keramiek – het ambacht zelf en de geschiedenis ervan – de rode draad in haar werk. Het laat zich aflezen in een keur van kleurrijke mozaïeken, reliëfs, assemblages, veelal verrassend opgebouwd uit gebroken serviesgoed, bijzondere stenen, spiegels, persoonlijke herinneringen en verstopte grapjes. Flarden van de geschiedenis van de Nederlandse keramiek en traditie schemeren door in de gestroomlijnde decors, hun kleuren en patronen, in de ellipsen, lemniscaten, de ronde golvende lijnen en vormen zonder begin of einde.  De vormentaal van haar werk is gebaseerd op Art Deco en florale motieven en schuurt tegen autonoom en decoratief.

Marlinda vertelt vol enthousiasme over haar werk en drijfveren. Zij vindt zichzelf geen vaktechneut, maar onderzoekt graag nieuwe technieken en werkvormen. Zij wil daar dan van de hoed en de rand weten. Zodra dit voor haar gevoel is afgerond, ontstaat er onrust in haar hoofd en wil ze weer iets nieuws gaan ontdekken.

“Er is geen perspectief in mijn werk en de beelden zitten als het ware tussen lucht en aarde in. Die plek vind ik interessant. Alles zweeft, zoals in de ruimtevaart. Maar ook bij iemands overlijden zijn er gedachten en herinneringen. Die probeer ik soms te vangen. Dit kan door herinneringen die het materiaal oproept of door letterlijk van een gebruikt materiaal nieuw werk te vormen, zoals de papiertekeningen. Deze maak ik van pulp van oud papier.

Ik vind mijzelf een schatgraver. Van kapotte dingen maak ik kunstwerken. Die worden dan weer onderdeel van iets nieuws en hierdoor krijgt het een meerwaarde. Niet alleen letterlijk iets maken, maar ook metaforisch de zaken weer in elkaar zetten: constructie van gebroken zielen.  Een mooie symboliek, die ook verwijst naar de ziel van keramiek, de zogenaamde ‘zieltjes’ (standrings) waarop de merkjes zijn gedrukt of gestempeld. Voor mij is dat de fundering.

Door het werken met gebruikte keramiek ontstaat ook een archeologisch beeld; een soort tijdreizen, terwijl het werk zelf figuratief en decoratief is. In die zin spreek ik mijzelf ook tegen als kunstenaar om bezig te zijn met decoratief werk. Omdat we beschaving hebben, willen we graag materiaal hebben die het mooier maakt, puur ter decoratie. Ik pak letterlijk decoratief gebruiksgoed en doe het nog een keer door de mixer om er weer wat anders van te maken. 
Ik wil dit werk maken, het moet gewoon geboren worden en daarna ontdekt het zijn eigen pad weer.’’

Marlinda Weijers (1973, Anna Paulowna) woont en werkt in Gouda. Na afronding van de ambachtelijke opleiding voor Keramiek in Gouda studeerde zij Keramische Vormgeving aan de Hogeschool van Kunsten in ‘s Hertogenbosch. In 1997 studeerde zij af.